دوره موروماچی (1333 - 1573)

امپراتور Go-Daigo توانست قدرت امپریالیستی را در کیوتو بازگرداند و Kamakura Bakufu را در سال 1333 سرنگون کند . با این حال ، احیای دفاتر قدیمی امپراطوری تحت بازسازی Kemmu (1334) دوام چندانی نداشت زیرا سیستم مدیریت قدیمی از بین رفت. تاریخ و عمل ، و مقامات بی کفایت نتوانستند از صاحبان زمین های قدرتمند حمایت کنند.

Ashikaga Takauji ، زمانی که برای امپراتور می جنگد ، اکنون دربار امپراتوری را به چالش می کشد و در سال 1336 موفق به تسخیر کیوتو شد. گو-دیگو ، در نتیجه ، به یوشینو در جنوب کیوتو گریخت و در آنجا دادگاه جنوبی را تأسیس کرد. در همین زمان ، یک امپراطور دیگر در کیوتو منصوب شد. این امر به دلیل اختلاف جانشینی که از زمان مرگ امپراتور گو-سگا در سال 1272 آغاز شده بود ، ممکن بود.

در سال 1338 تاكاجی خود را منصوب كرد و دولت خود را در كیوتو تأسیس كرد. موروماچی منطقه که در آن ساختمان های دولتی از 1378 واقع شد دولت و دوره تاریخی نام خود را داد.

دو دادگاه امپراتوری بیش از 50 سال در ژاپن وجود داشته است: دادگاه های جنوبی و شمالی. آنها نبردهای زیادی علیه یکدیگر انجام دادند. دادگاه شمالی معمولاً از موقعیت سودمندتری برخوردار بود. با این وجود ، جنوبی ها موفق شدند چندین بار برای مدت کوتاهی کیوتو را به تصرف خود در آورند و منجر به نابودی پایتخت بطور منظم شود. دادگاه جنوبی سرانجام در سال 1392 داد و این کشور مجدداً به یک امپراتور تبدیل شد.

در دوره Shogun Ashikaga Yoshimitsu (1368 - 1408) ، Muromachi Bakufu توانست استانهای مرکزی را کنترل کند ، اما به تدریج نفوذ خود را در مناطق بیرونی از دست داد. یوشیمیتسو با مینگ چین روابط تجاری خوبی برقرار کرد. تولید داخلی نیز با پیشرفت در بخش کشاورزی و عواقب سیستم ارث جدید افزایش یافته است. این تغییرات اقتصادی منجر به توسعه بازارها ، انواع مختلفی از شهرها و طبقات اجتماعی جدید شد.

در طول قرن 15th و 16th ، نفوذ shoguns Ashikaga و دولت در کیوتو به هیچ وجه کاهش یافت. تازه واردان سیاسی دوره موروماچی اعضای خانواده های صاحب زمین ، خانواده های نظامی ( جی سامورایی ) بودند. با همکاری و سپس پیشی گرفتن از ایستگاههای استانی ، تعداد معدودی از آنها بر کل استانها نفوذ کردند. این اربابان جدید فئودالی به نام daimyo خوانده می شدند. آنها کنترل واقعی بر نقاط مختلف ژاپن را اعمال می کردند و در طول سن پیچیده جنگ های داخلی (چند شنوایی سنگوکو) پیوسته برای چندین دهه علیه یکدیگر می جنگیدند . برخی از قدرتمندترین اربابان تاکدا ، اوسوگی و هوجو در شرق و اوچی ، موری و حسوکاوا در غرب بودند.

در سال 1542 اولین تاجران پرتغالی و مبلغین جسوئیتی وارد کیوشو شدند و اسلحه و مسیحیت را به ژاپن معرفی کردند. Jesuit Francis Xavier در سالهای 50-50549 مأموریت خود را در كیوتو انجام داد. با وجود مخالفت بودایی ، بیشتر جنگ سالاران غربی از مسیحیت استقبال می کردند زیرا آنها به دلیل نظامی مشتاق تجارت با ملل برون مرزی بودند.

تا اواسط قرن شانزدهم ، چندین نفر از قدرتمندترین جنگ سالاران برای کنترل بر کل کشور در رقابت بودند. یکی از آنها ادا نوبوناگا بود . وی با دستگیری کیوتو در سال 1568 و سرنگونی باکوفو Muromachi در 1573 اولین گام های بزرگ در جهت اتحاد ژاپن را انجام داد.

لطفاً در مورد ظهور نوبوناگا و تحولات دوره آزوچی-ممویاما بیشتر بخوانید .